Okrećemo stranice spomenara i kroz slike, misli i osećanja vraćamo se u život plemićkih porodica.
U Boko Kotorskom zalivu živele su bogate plemićke porodice moćnih kapetana koji su još od ranog 16. veka počeli da plove svetskim okenima. Možemo samo da zamislimo herojske poduhvate mornara koji su veslali od Jadranskog mora do Amerike i u svoje domove donosili vesti i bogatstva iz celog sveta.
Moć se merila ne samo brojem izgrađenih kamenih palata – a tadašnje pomorske plemićke porodice širom zaliva imale su i po petnaest palata u svome posedu, nego i načinom života i usvajanjem kulture i običaja koje su pomorci usvajali na svojim putovanjima.
U okviru porodičnog nasleđa je i crkvica koji Mele Lukač i danas održava.
Plemstvo je tada živelo po strogo utvrđenim pravilima, dame i gospoda su govorili po nekoliko svetskih jezika i svoje vreme provodili su po svetskim metropolama i banjama i planinskim centrima širom sveta.
Ono što je od tih uspomena ostalo pronašli smo u maloj antikvarnici Meleta Lukača – originalni spomenar plemkinje Narcise Lazzari pisan slatkastim romantičarskim stilom otkriva pisma udvarača, misli i slike koje posmatrače ostavljaju bez daha istančanim detaljima i lepotom.
Boko Kotorski zaliv u davnom 12. veku je bio pravi piratski zaliv dobro sakriven i čuvan zbog uskog morskog prolaza i stamene odbrane. Tokom istorije sklopljen je savez sa Mletačkom republikom i počeo je da se razvija u trgovački pomorski centar.
Kamene palate i bogatstva sticana vekovima delimično su otuđivana kroz brakove kapetana sa više decenija mlađim suprugama ali i kroz zaplene države u vreme komunizma.
Ono što je od bogate istorije ostalo pogledajte u našem videu!
